Ks. Abp Fisichella do biskupów USA: «Ewangelizacja to tworzenie kultury spotkania»

W dniach 17–20 czerwca 2024 r. na Uniwersytecie St. Mary of the Lake w Mundelein w stanie Illinois odbyło się pogłębione studium i konferencja na temat “Dyrektorium o katechizacji”, zorganizowane przez Instytut zajmujący się kwestiami Katechizmu przy Konferencji Episkopatu Stanów Zjednoczonych. W seminarium zatytułowanym „Katecheza ewangelizująca” uczestniczyli biskupi diecezjalni z całego kraju, kierownicy biur katechetycznych i dyrektorzy szkół katolickich. Obecny był także Proprefekt Dykasterii ds. Ewangelizacji Ks. Abp Rino Fisichella, który przedstawił sprawozdanie na temat: «Evangelizing Catechesis and a Culture of Encounter» [pl. Katecheza Ewangelizacyjna i Kultura Spotkania], podkreślając znaczenie „kultury spotkania” w ewangelizacji.

W kontekście takim, jak dzisiejszy, naznaczony wielkimi przemianami kulturowymi, zaczął Proprefekt, «Katecheza i cała działalność wychowawcza Kościoła powinna przyjąć na siebie podstawowe zadanie tworzenia „kultury spotkania”». Z drugiej strony – dodał – «kiedy Dyrektorium o katechizacji wprowadza temat “celu katechezy”, sprowadza nas to jedynie z powrotem do tego podstawowego zadania: W centrum każdego procesu katechetycznego znajduje się spotkanie z żyjącym Chrystusem». Dzisiejsza kultura to jednak «nowa kultura», «kultura cyfrowa oraz kultura sztucznej inteligencji, która w istotny sposób determinuje nasz styl życia». Kultura ta jest «wykreowana w taki sposób, aby doprowadzić do utraty typowej relacyjności człowieka», podczas gdy z pewnością autentyczne „spotkanie” wymaga zaangażowania się w prawdziwą relację międzyludzką. Nie oznacza to, że «wszystko należy potępiać tak, jakbyśmy znajdowali się jedynie w obliczu czynników negatywnych», bo nawet sfera wirtualna może być «momentem prawdziwego spotkania».

Mówiąc o „spotkaniu” i „ewangelizacji”, «nie możemy pominąć Pisma Świętego, które w pełnym tego słowa znaczeniu jest księgą spotkania»: «każda strona świętego tekstu wyraża  piękno spotkania Boga z Jego ludem». «Przestudiowanie wielu spotkań opisanych w świętym tekście – kontynuował ks. Abp Fisichella – pozwoli nam dojść do „teologii spotkania”, która powinna być dla nas niezwykle istotna. W tym kontekście konieczne jest rozważenie relacji pomiędzy ewangelizacją a spotkaniem. Ewangelizacja bowiem nie jest niczym innym jak konsekwencją naszego spotkania z Panem». Proprefekt odniósł się szczególnie do dwóch spotkań. «Pierwsze spotkanie to spotkanie Jezusa z uczniami (...). Spotkanie wyznacza pierwotny gest Jezusa, który „widzi” i dzięki temu widzialnemu, bezpośredniemu, niemal intuicyjnemu spotkaniu, zbliża się do każdego ze swoich uczniów i wzywa ich do dzielenia się swoją posługą. Wybór naśladowania jest łaską, którą człowiek otrzymuje w świetle spojrzenia Jezusa i w Jego osobistym wezwaniu do naśladowania Go». Drugim przykładem spotkania jest spotkanie Jezusa z bogatym młodzieńcem, «które niestety okazuje się bezskutecznym spotkaniem».

Te dwa przykłady pokazują «pewne szczególne cechy, które pozwalają zrozumieć, na czym polega spotkanie i co ono wnosi w życie ludzi. O tym, że mamy do czynienia ze spotkaniem, wiemy od razu, szczególnie kiedy czujemy się zaangażowani wraz z inną osobą niemal tak, jakbyśmy się od razu stali członkami tej samej rodziny; takie jest poczucie bliskości, które jest natychmiast odczuwalne. To doświadczenie inności drugiej osoby prowadzi prędzej czy później do możliwości zmiany własnego życia». W tym kontekście możemy lepiej zrozumieć, «dlaczego bogaty młodzieniec staje się smutny. Brakuje mu odwagi, aby wyjść poza samego siebie, aby naprawdę spotkać Jezusa, który zachęca go do zmiany swojego życia. Ten młody człowiek nie jest w stanie, tak jak Piotr, opuścić domu, w którym czuje się chroniony i bezpieczny, podczas gdy apostoł podejmuje ryzyko pójścia za Mistrzem, który nie ma nawet „miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć” (Mt 8, 20)».

Katecheza kerygmatyczna, jak podkreślono w Dyrektorium, - podsumował ks. Abp Fisichella, - «uczyni spotkanie jednym ze swoich decydujących celów». Pojęcie „spotkania” nabiera zatem jeszcze bardziej aktualnego i konkretnego znaczenia w tych miesiącach, które poprzedzają rozpoczęcie zwyczajnego Jubileuszu 2025, „wraz z którym papież Franciszek zachęca nas, abyśmy patrzyli w stronę nadziei”. Nadzieja, którą jest Chrystus Zmartwychwstały, «nie jest nieoczekiwanym wydarzeniem w naszej przyszłości, ale pewnością naszej teraźniejszości. Otwarcie się na nadzieję nie jest ucieczką w nieznaną przyszłość; lecz zmusza nas do skupienia wzroku na tym, co istotne w życiu: na spotkaniu ze Zmartwychwstałym Panem. Spójna katecheza kerygmatyczna nie odrzuca śmiałości nadziei, ale stawia ją u podstaw swego działania formacyjnego. Dyrektorium, opisując przymioty katechety, stwierdza między innymi: „Katecheta nie przestaje być nigdy znakiem nadziei dla swoich braci”».